czwartek, 27 sierpnia 2015

Zmiana nawyków drogą do sukcesu w życiu i biznesie.




        Z pewnością wszyscy wiemy, że coś takiego istnieje jak złe i dobre nawyki, każdy z Nas się z tym kiedyś spotkał i nikt nie chce posiadać tych złych, a jedynie same dobre. Uczestnicy moich szkoleń zadają mi pytania:
  • Co właściwie kryję się pod pojęciem nawyku? 
  • Czy są to zachowania wykonywane często? 
  • Jak często należałoby je powtarzać by określić je mianem nawyk?
  • Czy wykonywanie regularnie albo od dawna pewnych czynności to nawyk? 
  • Jeśli zaczniemy coś wykonywać i trudno przerwać to jest nawyk?


         Nawyk określają 4 stwierdzenia wybranego zachowania X, nawyk jest czymś co:
         

Źródło: Samosprawozdawczy wskaźnik behawioralnej automatyzacji.

Reasumując nawyk, to nie coś co jak zaczniesz wykonywać to ciężko przerwać, ani nie to co robimy częściej bądź rzadziej. Nawyk to nic innego jak emocje, myśli, gesty czy zachowanie powstające w danej okoliczności bądź sytuacji, które jest w 100% AUTOMATYCZNE, a więc bez konieczności pamiętania o tym, nie wymagające żadnego skupienia, potrzeby kontroli, uwagi. Nawyk to druga natura człowieka ta automatyczna: dana reakcja na określone zadanie, odczucie, emocję, myśl. To „tryb domyślny” naszego organizmu powodujący, że jeśli w danej sytuacji świadomie nie zareagujemy inaczej to wykonamy daną czynność w mechaniczny sposób.
Z całą pewnością nawyki mają mnóstwo plusów –sprawdzają się w większości wykonywanych zawodów, upraszczają realizację codziennych zadań oraz pomagają utrzymać dobrą kondycję psychiczno- fizyczną.  A co w sytuacji, gdy wykształciliśmy złe nawyki? Nawet pozornie niegroźne nawyk może w określony sposób wpłynąć na pogorszenie jakości życia m.in. stanu zdrowotnego, samopoczucia, relacji z innymi ludźmi czy sytuacji materialnej.
Może macie jakieś sprawdzone sposoby jak zmotywować się do zmiany złych nawyków? Chętnie zobaczę Wasze sugestię w komentarzach, a o swoich rozwiązaniach podzielę się w następnym poście .


niedziela, 16 sierpnia 2015

Co to jest Coaching ?



Pracując jako Mentor Coach ACC ICF wiele osób często zadaje Mi pytanie: czym jest właściwie coaching? Kto może być coachem?

Zacznijmy zatem od tego czym coaching nie jest…

Coaching nie jest formą mentoringu, poradnictwa czy szkoleniem. Nie jest też psychoterapią, nie zajmuje się pomocą psychologiczną oraz nie leczy zaburzeń. Coach nie jest w stanie pomóc klientowi z problemami z natury emocjonalnej, mentalnej, duchowej czy sytuacyjnej. Warto jednak pokreślić, iż coaching może być równomiernie stosowany z psychoterapią, ale nie zamiennie, jako jej substytut. Coach nie podchodzi do klienta z pozycji eksperta, autorytetu czy osoby uzdrawiającej, a relację coacha z klientem są partnerskie.

Czym zatem jest Coaching? To pomoc ludziom poprzez zadawanie im odpowiednio sformułowanych pytań i niemalże zmuszanie do myślenia. To interaktywny proces opierający się na współpracy coacha z klientem (indywidualnym bądź całej organizacji) zmierzający do przyspieszenia tempa rozwoju oraz zwiększenia efektywności. Jest procesem dynamicznym, w którym klient zmienia się w kierunku dla siebie wartościowym, który dla niego i według niego będzie odpowiedni, z wykorzystaniem takich środków, które będą mu w tym pomagały.

Coachowie pracują z klientami w zakresach związanych z biznesem, rozwojem kariery, relacjami interpersonalnymi, zdrowiem oraz finansami. Dzięki coachingowi klienci ustalają konkretniejsze cele, optymalizują swoje działania podejmują trafniejsze decyzje i pełniej korzystają ze swoich naturalnych umiejętności. To dziedzina, która wpływa na rozwój pracowników jak również samego szefostwa – uczy aktywnego słuchania, cierpliwości oraz umiejętności udzielania konstruktywnych informacji zwrotnych.

Ze względu na rodzaje można dokonać podziału coachingu ze względu na:
  •      zawód wykonywanego przez klienta lub jego status społecznego (coaching menedżerski, VIP coaching, executive coaching),
  •  formę pracy z klientami (coaching indywidualny i grupowy),
  • typ umiejętności rozwijanych w trakcie sesji coachingowych (leadership coaching).
Co ciekawe, za prekursora Coachingu uznawany jest Sokrates. Ten słynny grecki filozof, nie uczył w Atenach poprzez „gadanie” i „wbijanie” nabytej wiedzy swoim uczniom. Nauczył On starożytnych Greków, jak lepiej żyć w odmienny sposób - poprzez zadawanie pytań. Jego działanie nie było jednak skomplikowane: poprzez trafnie sformułowane pytania uzyskiwał wiedzę dotyczącą potencjału umysłowego swoich uczniów, następnie „zmuszał” ich do myślenia oraz zastanowienia się nad sobą, w konsekwencji pomagał im, jednak nie przez sugerowanie gotowych rozwiązań, a naprowadzenie na właściwą drogę.

Coaching właśnie tak działa: pytania zadawane przez Coacha umożliwiają spojrzenie na dane zagadnienie z zupełnie innej perspektywy oraz znalezienia nowych dróg do osiągnięcia wyznaczonych celów.

 Motto każdego Coacha brzmi: ,,Nie nauczaj, ale pomagaj się uczyć.”